Автор: Бобан Илијевски
Вчера официјално беше прогласена вонредна состојба на целата територија на Македонија од страна на Претседателот Стево Пендаровски, што значи дека целата моќ сега се наоѓа во рацете на Владата, чии одлуки се на исто рамниште на законите. Досега во Македонија има 48 заразаени од Ковид -19, една пациентка е излечена и за среќа нула смртни случаи, за што се надевам дека така ќе остане.
Лично сметам дека мерките кои ги презеде досега Владата за заштита на граѓаните од овој невидлив непријател се добри, но мислам дека треба да се воведат уште порестриктивни мерки. Зошто? Затоа што на нашиот народ му недостасува самосвест, па поради тоа треба некој друг да ги „боцка“ за да се засолнат во своите домови додека трае оваа пандемија. Докторите кај нас, а и Светската Здравствена Организација рекоа дека овој вирус е најсмртоносен за постарите луѓе, а токму тие може да се видат како шетаат по улиците. Добро, носат маски, но пак има можност да се заразат, па затоа најдобро е за нив да останат во своите домови додека не помине целава работа. Знам дека постојано се зборува за ова, но и јас чувствувам општествена одговорност да изигрувам репетитор.
Како што дознав од еден мој пријател доктор, вонредната состојба за здравствените работници значи дека тие ќе бидат најактивни од сите, се разбира покрај полицијата и армијата кои исто така ќе имаат голема и значајна улога во целава ситуација. Ова значи дека тие ќе можат да бидат распределни каде и да им биде наредено, односно на местата каде што се најголемите жаришта на вирусот. Сепак, нивна работа е да спасуваат животи, да превенираат несреќи и да се грижат за безбедноста (зборувам за сите три групи на работници кои ги споменав погоре). Мислам дека после сето ова сите заслужуваат да добијат награда во вид на бонуси, како што тоа го направија Албанија и Бугарија за здравствените работници. Тие се на првиот фронот против непријателот, па затоа треба да бидат добро наградени за работата што ја извршуваат. Исто така, тие треба да бидат и подобро заштитени. Како што видовме, заштитната облека што ја носат нашите здравствени работници многу се разликува од онаа што ја носат во Кина, кога се работи за случаи на корона вирусот. Под итно мора да им се обезбедат такви заштитни облеки за да можат да бидат максимално заштитени и да не се заразат себеси, а ни своите најблиски. Да не заборавиме – и здравствените работници имаат семејства: деца, сопруги/зи, родители итн. Како и да е, тие ќе ја положат најголемата жртва во оваа „војна“, но таква е нивната професија – хумна, но во исто време полна со опасности. Кога тогаш ќе помине оваа криза, по што ќе настапи преиспитување на некои вредности во нашето општество.
И, не. Не ги заборавив новинарите, снимателите и фоторепортерите. Тие постојано се во контакт со луѓе, па има големи шанси да бида подложни на вирусот. Сметам дека досега оние „вистинските“ медиуми работата си ја вршат професионално и дека информациите стигнуваат навремено до јавноста. Потребно е и за нив да се обезбеди соодветна заштитна облека за да може да бидат заштитени и на тој начин да известуваат, снимаат и фотографираат без никакви пречки. И тие како и претходно наведените професии се на првата линија на фронтот.
Тука морам да ги споменам и вработените во маркетите и пекарите коишто постојано се во контакт со маса на луѓе кои може да се потенцијални носители на вирусот. За нив нема да има одмор, бидејќи мора некој да продава храна. Затоа работодавачи на маркети и пекари еве еден апел од мене, како новинар и пред се синдикалец, да ги наградите добро вашите вработени. И на нив треба да им се обезбеди соодветна заштита, за да не бидат изложени на вирусот, па макар и да треба да се облечат како астронаути.
За на крај, сигурен сум дека ќе помине брзо целава ситуација и дека нашата држава, Македонија ќе издржи, а исто и нашите борци – работниците.
Колумната е дело на авторот и во ниеден случај не ги одразува официјалните ставови на Порталот Работник
