НовостиСветСветот на работникот

На Европејците им треба повеќе работни часови

   Време за читање 4 минути

Во својот есеј „Економски можности за нашите внуци“, Џон Мејнард Кејнс теоретизира дека природниот тек на економскиот развој е побогатите економии да работат помалку. Но, Европа, каде што економскиот раст е запрен и демографската перспектива е мрачна, таа порака буквално ја сфати, пишува во уредничкиот коментар на „Financial Times“.

Според Европската централна банка (ЕЦБ), жителите на еврозоната работат значително помалку од оние во Соединетите држави, а од Ковид-19 оваа сума е повеќе намалена отколку во Америка. Тоа се надоврзува на листата на економски неповолности во однос на САД кои ги загрижуваат европските креатори на политики. Германија – која има некои од најниските нивоа на работно време во ЕУ – дебатира за мерки кои би поттикнале повеќе работа, а другите земји треба да бараат слични промени.

Истражувањето на ММФ покажа дека во Европа постои јаз помеѓу часовите што луѓето сакаат да работат и часовите што всушност ги работат, што доведува до пад на работните часови за 2% низ целиот континент. Јазот главно произлегува од работниците и жените со скратено работно време и често се должи на даночните политики кои имаат за цел да ја поттикнат флексибилноста, но ненамерно ја задушуваат работата.

Зголемувањето на работното време (како одговор на незадоволната желба за работа) ќе биде од корист за Европа. Доколку платите се одржливи, ова би ги зголемило даночните приходи и би можело да ја зголеми продуктивноста. Повеќе работни часови, исто така, би можеле да ја направат Европа поатрактивна за странските инвестиции. Ова ќе биде сè поважно за иднината на Стариот континент, бидејќи неговиот демографски пад најверојатно ќе бара повеќе работни часови за да се одржи производството.

Германија е корисен пример. Во раните 2000-ти, појавата на „мини“ работни места (работа со скратено работно време без данок со ограничен приход) им помогна на родителите и младите да заработат дополнителен приход. Но, презаситеноста со персонал по Ковид-19 го заостри пазарот на труд, при што фирмите имаат големи заостанати вработени за да се заштитат од недостиг на работна сила.

Ова им отежнува на оние со скратено работно време или „мини“ работни места да ги зголемат своите часови или да го направат скокот до вработување со полно работно време, а ограничувањето на ослободениот данок за „мини“ работни места заостанува зад зголемувањето на животниот стандард. Германскиот закон за данок на брак, каде брачните двојки поднесуваат заедничка пријава, ги дестимулира жените со помала плата да работат. И големите даноци за прекувремена работа ги обесхрабруваат работниците да одвојуваат повеќе часови.

Треба да се истражат даночните реформи кои имаат за цел да се решат дестимулациите за работа, како што е зголемувањето на лимитот на приходите од „мини“ работни места, како и предлогот на германскиот министер за финансии за намалување на даноците на приходите од прекувремена работа. Европските влади, исто така, треба да имаат за цел да создадат силни стимулации за работниците со менување на рамнотежата помеѓу плаќањата за социјална помош, маргиналните даноци и минималната плата.

Целта на реформите не треба да биде да се стигне до САД. Зголеменото работно време во Америка е резултат на незавидни специфики во трошоците за живот и благосостојба. Ниту, пак, треба да се обидат реформите да го обесхрабрат вработувањето со скратено работно време за да го подигнат просекот – добро смислените политики што им овозможуваат на родителите да работат со скратено работно време може да бидат економски и демографски благодет. Реформите, исто така, мора да бидат придружени со образование, технологија и капитални инвестиции кои го зголемуваат резултатот од секој дополнителен час работа. Продуктивноста во Европа падна многу под онаа во САД, и нејзиното зголемување на крајот ќе биде поважно од дополнителните работни часови.

Кејнз напиша дека дури и на врвот на економскиот развој, луѓето сепак ќе сакаат да работат, мотивирани од желбата да придонесат за општеството. Вештачката интелигенција и новите технологии можат побрзо да ја доведат оваа состојба. Но, дотогаш, Европа мора да стори повеќе за да го искористи и награди работниот дух, заклучува британското издание.