ТЕМНАТА СТРАНА НА РАБОТНИТЕ МЕСТА ОД СОНИШТАТА: Платите лажат, ама потоа нема излез
Луј Чапета отсекогаш сакал да работи во скијачката индустрија, но тоа не било секогаш одржливо. Кога на 19-годишна возраст почнал да работи како инструктор за скијање, изгледало како совршен начин да го претвори своето хоби во работа. Растејќи во центарот на Мејн, тој ги поминувал зимите на патеките, па платата и бесплатната ски карта биле доволна причина да ја преземе работата.
Меѓутоа, како што цените на ски картите во одморалиштето Парк Сити вртоглаво пораснаа – од 230 долари во 2022 година на 290 долари оваа сезона – му стана јасно колку е голема разликата помеѓу тоа што гостите плаќаат и што заработува. „Како да ми го тријат носот во него“, рече тој.
Со стипендија ја заработил итна медицинска помош и се приклучил на скијачката патрола, но ниту почетната плата од 20 долари на час не била доволна за нормален живот. Заедно со своите колеги преку синдикатот се бореше за повисоки плати, а 13-дневниот штрајк на ски-патролите ги принуди работодавците да ги зголемат платите. Денес, на 31 година, Чапета заработува 29 долари на час и својата иднина ја гледа во овој бизнис.
Кога „работата од соништата“ веќе не е доволна
Од 2020 година, работниците од различни индустрии го преиспитуваат својот однос со работата, а оние кои имаа „работа од соништата“ – од скијачка патрола до принцезите на Дизни и бејзбол играчите од Малата лига – сега бараат животна плата. Идејата порано беше дека е привилегија да се работи на овие позиции, но сега вработените бараат праведен надомест за нивната работа.
На пример, бејзбол играчите од помалата лига еднаш заработувале помеѓу 290 и 500 долари неделно и не биле платени за време на тренинг. По синдикатирањето платите им се зголемија повеќе од двојно.
Слична ситуација се случува и кај забавувачите. Работниците во Дизниленд, кои ги играат омилените ликови на посетителите, добија зголемување на платата од 24 на 24,15 долари на час, како и подобри здравствени придобивки и безбедност на работното место.
Во Лас Вегас играчите од познатиот Чипендејлс решија да се здружат во синдикат бидејќи со години заработуваа само 100 долари по настап, без дополнителни бенефиции.
Синдикатите ги менуваат правилата на игра
Скијачката индустрија е еден од најочигледните примери за тоа како работниците се обидуваат да ги претворат своите работни места од соништата во одржливи кариери. Скијачките патроли и механичарите на лифтови во повеќе од 16 одморалишта низ САД се организираа во синдикати за да се борат за подобри работни услови. Еден од главните проблеми е зголемувањето на трошоците за сместување во близина на скијачките центри – во Парк Сити, трошоците за живот се 33% повисоки од американскиот просек, додека ски патролите заработуваат нешто повеќе од 30.000 долари годишно.
Со оглед на постојаното зголемување на приходите на компаниите кои управуваат со овие индустрии – само MLB заработи 12,1 милијарди долари минатата година – сè појасно е дека работниците сакаат поправеден дел од колачот. Колку и да е атрактивна работата, сепак е работа, а овие работници се решени да се изборат за своите права.
Извор: Блиц.рс
Фото: Freepik
