Бугарските работодавачи го отфрлаат моделот на четиридневна работна недела

Дискусиите за пократка работна недела, кои веќе се тестираат во делови од Европа, наидуваат на силен отпор во Бугарија. Идејата за скратување на работната недела на четири дена е цврсто одбиена од организациите на работодавачи, јавува агенцијата BTA.

Дебатата беше покрената откако Грција го претстави предлог-законот што би им овозможил на родителите да работат четири дена, но со продолжени смени од по десет часа, наместо стандардните осум.

Според бугарското законодавство, работната недела трае пет дена со вкупно 40 работни часа. Заедно со Грција, Бугарија има најдолго реално работно време во Европската унија, наоѓајќи се на дното според уделот на вработени кои работат прекувремено. Истовремено, продуктивноста на трудот е најниска во ЕУ – само 56,8 проценти од европскиот просек.

Заменик претседателката на Бугарската индустриска комора (БИК), Марија Минчева, изјави дека земјата не е подготвена за четиридневен модел поради намалувањето на работната сила, стареењето на населението, но и недостигот на неопходни нивоа на автоматизација и дигитализација.

Сличен став изрази и Кирил Бошев, заменик-претседател на Асоцијацијата на индустриски капитал (АИКБ), кој предупреди дека скратувањето на неделата без промена на вкупното работно време би ја намалило продуктивноста за 20 проценти – загуба што работодавачите не можат да ја прифатат. Тој го одби и грчкиот предлог за четири дена по десет часа, велејќи дека „луѓето не се роботи“ и дека вработените би биле премногу исцрпени за ефикасно да работат во подоцнежните часови.

Потпретседателот на Конфедерацијата на бугарските синдикати и работодавачи, Тодор Капитанов, истакна дека има изолирани примери на компании кои експериментираат со пократка недела и ги задржуваат платите непроменети. Но, тој предупреди дека бугарските фирми веќе се соочуваат со сериозен недостиг на работна сила и често бараат од вработените да извршуваат повеќе улоги, што ги прави неволни да ги скратат работните денови.

Капитанов додаде дека пречките не се правни, бидејќи Законот за работни односи дозволува флексибилни аранжмани, туку пазарни – работодавачите не се сигурни како би ги надоместиле изгубените часови на ограничениот пазар на труд.

Извор: b92.net